8 Μαρ 2013

Ένα συνηθισμένο απόγευμα...

Ένα συνηθισμένο απόγευμα... 
Δεν έχεις τι να κάνεις, κλασσικά...αφού δουλειά δεν υπάρχει άρα ανεξάρτητος δεν είσαι,καφεδάκι με φίλους δεν παίζει. Οι γονείς συντάξεις δεν παίρνουν ούτε για αστείο (και που σε ταΐζουν ακόμα να κάνεις τον σταυρό σου) παίρνεις σβάρνα τα κανάλια βλέποντας ειδήσεις να δεις τι γίνεται γύρω σου...

Και ξεκινάμε...
Ανέβηκε κ άλλο η ανεργία,έπεσαν κ άλλο οι συντάξεις, αυξήθηκαν προϊόντα και φάρμακα,ουρές στην Βαρβάκειο Τσικνοπέμπτη για ένα κομματάκι κρέας που ούτε σε σκυλιά να έδινες,κλείνουν δημόσιες υπηρεσίες κ δεν εξυπηρετούνται οι πολίτες(όχι ότι παλιότερα εξυπηρετούμασταν αλλά νταξ), κατασχέτουν περιουσίες(δηλαδή ένα σπίτι;;)από άτομα που δεν έχουν να πληρώσουν τα χρέη στην εφορία και αυτοί που χρωστάνε εκατομμύρια συνεχίζουν να έχουν τις τεράστιες περιουσίες τους ανεπηρέαστοι....

Και σκέφτεσαι ..
Είμαι 25 πλέον, πατημένα κ επίσημα....
Είσαι άνεργη εδώ και 3 χρόνια, ζητάνε εμπειρία για πωλήτρια σε κατάστημα με ρούχα ενώ όλοι ξέρουμε κλασσικά πως πρέπει να λες σε όλες πόσο τους πάει για να πουλήσεις και μισθό ούτε 400 ευρώ...ο οαεδ ούτε για αστείο δεν δίνει κάποιο βοήθημα έστω σε περίοδο Πάσχα/Χριστουγέννων αφού δεν παίρνεις επίδομα ανεργίας και λες: "Αξίζει να μείνω εδώ;;"
 Σε μια χώρα όπου οι πραγματικοί κλέφτες πληρώνονται χιλιάρικα,μεταφέρονται με αμαξάρες ενώ εσύ στριμώχνεσε στα λεωφορεία και ψάχνεις για ψιλά δεξιά-αριστερά να βγάλεις το εισιτήριο του 1,40 που τις περισσότερες φορές δε το έχεις και ή μπαίνεις με την ψυχή στο στόμα μην μπει ελεγκτής γιατί έξω βρέχει και δεν γίνεται να περπατήσεις τόσες στάσεις να πας εκεί που θες, που μιλάνε όλη μέρα στο κινητό που εσύ πληρώνεις ενώ εσύ με τα βίας έχεις 1 ευρώ στην κάρτα του δικού σου και κάνεις αναπάντητες απλά και μόνο όταν χρειάζεσαι κάποια βοήθεια να σε πάρουν;;

Και καλά όλα αυτά πες τα παραβλέπουμε ...
Σκέφτεσαι πως περνάνε τα χρόνια και θες να κάνεις την δική σου οικογένεια αλλά πριν από αυτό θες να μείνεις λίγο με τον σύντροφο σου να σιγουρευτείτε για το μεγάλο βήμα μην φάτε τα μούτρα σας κ κάθεσαι και τα υπολογίζεις...Έστω να δουλεύετε και οι δύο(πράγμα απίθανο) από 500 ευρώ ο καθένας, 1000 το πολύ και αν...βάλε ενοίκια,νερά,ρεύματακοινόχρηστα,"Τι θα μείνει να περάσετε τον υπόλοιπο μήνα;;"
Και δεν σκέφτομαι μεγάλη ζωή, όχι...τα απλά, τα κλασσικά, αυτά που θέλει ο απλός άνθρωπος να ζήσει...ένα πιάτο φαΐ στο σπίτι κ έναν καφέ την εβδομάδα να πει ότι βγήκε έξω να χαλαρώσει... Αναρωτιέμαι αυτοί που βάζουν τις υπογραφές τους έχουν σκεφτεί πρώτα κ εμείς τι κάνουμε;;Δεν νομίζω και πολύ κακώς...γιατί αυτοί έχουν να φάνε κ τα τρισέγγονα τους κ εμείς δεν έχουμε να ζήσουμε έστω το παρόν την δική μας ζωή, το τώρα, το σήμερα....Μέτα έχεις και τους γονείς να λένε "όχι παιδί μου που θα πας, μην τους αφήσεις να σε διώξουν από την χώρα σου..." και τι να κάνω ρε μάνα;;να κατέβω στις πορείες που πέφτει ξύλο;;που ακόμα κ όλος ο πληθυσμός της Ελλάδας να εξαφανιστεί αυτοί θα κάνουν το δικό τους;;που όσο κ αν βγεις να φωνάξεις δεν θα ακούσουν;;Ε όχι να καθήσετε εσείς εδώ να ζήσετε με αυτούς που εσείς επιλέξατε γιατί εγώ ποτέ δεν τους σταύρωσα για να είναι εκεί μέσα...

Πραγματικά όμως το σκέφτομαι να φύγω επαρχία ή εξωτερικό στην αισχάτη...
Μπορεί να ακούγομαι παράλογη, μπορεί να αλλάξω γνώμη κ εντέλει να μη κάνω τίποτα και να μείνω εδώ με τους ανθρώπους που αγαπώ γιατί δύσκολα θα τους αποχωριστώ, αλλά ένα είναι το σίγουρο, από εμένα ψήφο δεν θα δούνε δεν με αντιπροσωπεύουν, δεν με σκέφτονται και δεν με υπολογίζουν....

Εσείς τι σκέφτεστε με όσα γίνονται γύρω μας;; 

x x x
Δέσποινα